علی قاضی نظام

 

گاهى فکر میکنم مگر میشود آدمها
اینقدر راحت و هر چند وقت یکبار
کنارِ معشوقه اى جدید بایستند و
دو نفره هایشان را به معرض نمایش بگذارند؟
انگار خودشان ثابت اند و آدمِ کنار دستى شان فقط عوض میشود...
در همان مکان ها
با همان خنده ها
با همان ژست هاى مضحک
که مثلاً من خیلی خوشبختم
و افسوس به حالِ آنهایى که فقط مى آیند تا جاى خالىِ نفرِ قبل را پر کنند!
علی قاضی نظام

 

اگر دست به قلم هستید و قصد به اشتراک گذاشتن نوشته‌هاتونُ دارید ما میتونیم کمکتون کنیم. فقط کافیه روی اینجا کلیک کنید!